"Αν αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα, τα πράγματα που βλέπεις θα αλλάξουν." - Wayne W. Dyer, 1940-2015, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

Καλώς ήρθατε στο διαδικτυακό μου τόπο.

Εδώ θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με το βιογραφικό, τις ψυχοθεραπευτικές υπηρεσίες που παρέχω στον ιδιωτικό μου χώρο στον Πειραιά, απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις καθώς επίσης και τρόπους επικοινωνίας.

Κλείστε Ραντεβού

Βιογραφικό

Η απόφαση να ασχοληθώ με τη ψυχολογία ήρθε πολύ νωρίς στη ζωή μου.

Το 2011 ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Τμήμα Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα χρόνια του προπτυχιακού υπήρξαν καθοριστικά ώστε να διαμορφώσω μια ξεκάθαρη εικόνα για το τί ακριβώς είναι αυτό που με ενδιαφέρει.

“Είναι ο εγκέφαλός μας που καθορίζει τις συγκινήσεις και τη συμπεριφορά μας": τα λόγια ενός καθηγητή μου στο μάθημα της Γνωστικής ψυχολογίας έβαλαν τις βάσεις για τη συνέχεια, επηρεάζοντας τις μελλοντικές μου επιλογές.

Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών μου σπουδών παρακολούθησα δύο εκπαιδευτικά προγράμματα στο Γ.Ν.Α "Ευαγγελισμός", τα "Κλινικά θέματα στην εξέλιξη παιδιών και εφήβων" και "Διαταραχές αυτιστικού φάσματος". Στα πλαίσια της εξάμηνης πρακτικής μου εργάστηκα στο Ι.Π.Α.Π "Θεοτόκος" παρέχοντας ψυχολογική υποστήριξη και διαγνωστικές υπηρεσίες σε άτομα με αναπτυξιακές διαταραχές και συννοσηρά ψυχικά προβλήματα.

Το 2015 αποφοίτησα από το Τμήμα Ψυχολογίας και έλαβα την άδεια άσκησης του επαγγέλματός μου (Αριθμός Πρωτοκόλλου 2622). Την ίδια χρονιά ξεκίνησα στο Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς (Ι.Ε.Θ.Σ), την τετραετή εκπαίδευση στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (ΓΣΘ), η οποία είναι μια προσέγγιση που δίνει στις σκέψεις μας προεξέχοντα και διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα στη συμπεριφορά και τα συναισθήματά μας.

Από το 2017 έως το 2019 συνεργάστηκα με το Τμήμα Θεραπειών ενηλίκων του Ι.Ε.Θ.Σ παρέχοντας ατομικές ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες σε ενήλικες, υπό την εποπτεία του κου Γιώργου Ευσταθίου, ψυχολόγου και δρ. Κλινικής Ψυχολογίας. Η υψηλή αποτελεσματικότητα της ΓΣΘ όπως αυτή αποτυπωνόταν στις αλλαγές στο συναίσθημα, την σκέψη και την συμπεριφορά των ανθρώπων που συνεργάστηκα διαμόρφωσαν νέες ερωτήσεις στο μυαλό μου. Ήθελα να καταλάβω καλύτερα τί είναι αυτό που αλλάζει στον εγκέφαλό μας, τί είναι η -πολύτιμη για τη θεραπεία και την αλλαγή- νευροπλαστικότητα.

Με αφορμή τις παραπάνω απορίες, το 2017 ξεκίνησα το Μεταπτυχιακό μου στη Γνωσιακή Επιστήμη στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η Γνωσιακή Επιστήμη είναι ένας κατεξοχήν ερευνητικός κλάδος που ασχολείται με τον εγκέφαλο και τις νοητικές λειτουργίες από διάφορες σκοπιές- μέσα από την Τεχνητή Νοημοσύνη και τα νευρωνικά δίκτυα, την Νευροψυχολογία, τη Γλωσσολογία. Το ενδιαφέρον μου εστιάστηκε στη λειτουργία της ανθρώπινης αντίληψης- συγκεκριμένα της χρονικής αντίληψης, στον τρόπο, δηλαδή, που αντιλαμβανόμαστε ο καθένας προσωπικά το πέρασμα του χρόνου.

Στη διπλωματική μου εργασία σε συνεργασία με το Εργαστήριο πειραματικής ψυχολογίας της Παντείου και το Ιατρείο Συναισθηματικών Διαταραχών και Αυτοκαταστροφικής Συμπεριφοράς της Β' Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου “Αττικόν”, μελετήσαμε πειραματικά τις διαστρεβλώσεις που υπάρχουν στην χρονική αντίληψη διπολικών ασθενών. Το 2021 ολοκλήρωσα την εκπαίδευση μου στη Θεραπεία Εστιασμένη στη Συμπόνια (CFT).

Aπό το 2017 έως σήμερα συνεργάζομαι με κέντρα που παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Στο παρον, είμαι εξωτερική συνεργάτης του Αnother point of view- Κωνσταντίνα Παν. Αρβανίτη & Συνεργάτες και του Τμήματος Θεραπείας Ενηλίκων του Ι.Ε.Θ.Σ. όπου με τη συνάδελφο Μουζακίτη Μάντυ συντονίζουμε την ομάδα για τη Μείωση του Σωματικού Βάρους και τη Βελτίωση της Εικόνας Σώματος. Επιπλέον, από το 2020 διατηρώ το ιδιωτικό μου γραφείο στον Πειραιά όπου συνεργάζομαι με παιδιά, εφήβους και ενήλικες.

Υπηρεσίες

Ατομική θεραπεία

Κεντρικός ρόλο στην ψυχοθεραπευτική συνεργασία κατέχει ο διάλογος. Στις συνεδρίες αξιοποιείται ένα εύρος ψυχολογικών μεθόδων στα πλαίσια του Γνωσιακού Συμπεριφορικού Ψυχοθεραπευτικού μοντέλου. Κατά την διάρκεια της ψυχοθεραπείας του το άτομο μαθαίνει να αναγνωρίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του αλλά και να διερευνά τους υποκείμενους γνωστικούς μηχανισμούς (μοτίβα σκέψης, διαδικασίες εξαγωγής συμπερασμάτων) που μπορεί να δυσλειτουργούν. Ακόμα, ανακαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο τα βιώματα και οι εμπειρίες του μπορεί να έχουν συνεισφέρει σε τρέχουσες ψυχικές δυσκολίες. Εκπαιδεύεται σε λειτουργικούς τρόπους διαχείρισης των δυσφορικών συναισθημάτων, καθώς και σε άλλες χρήσιμες δεξιότητες (π.χ διεκδικητικότητα, κοινωνικές δεξιότητες, τεχνική επίλυσης προβλημάτων κ.ο.κ), διαμορφώνει εναλλακτικούς πιο βοηθητικούς τρόπους σκέψης και σε συνεργασία με τον θεραπευτή καταστρώνει σχέδια ώστε να εξετάσει εμπειρικά την αξιοπιστία των νέων σκέψεων και πεποιθήσεων. Στόχος της θεραπείας είναι να μπορεί το άτομο να αυξήσει τη προσαρμοστικότητα και ψυχική ανθεκτικότητα του ώστε να εξασφαλίσει μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Θεραπεία online

H θεραπεία μέσω Διαδικτύου ή η Διαδικτυακή Συμβουλευτική αποτελεί μια θεραπευτική επιλογή για όλες τις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες δεν είναι εφικτές οι δια ζώσης συνεδρίες (απομακρυσμένη περιοχή διαμονής θεραπευόμενου, μετακόμιση θεραπευόμενου κ.ο.κ). Ο θεραπευτής φροντίζει να τηρεί το απόρρητο και σέβεται το δεοντολογικό και ηθικό κώδικα του επαγγέλματος. Η παροχή υπηρεσιών Διαδικτυακής Συμβουλευτικής διέπεται από τις αρχές της ISMHO (International Society for Mental Health On Line).

Συμβουλευτική γονέων

Βασικός στόχος της συμβουλευτικής γονέων είναι να ενδυναμώσει ή/και να διευκολύνει το γονεϊκό ρόλο ώστε ο γονέας να μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αντιμετωπίσει δυσκολίες ψυχοκοινωνικής ή μαθησιακής φύσης, να αυτονομηθεί και να αναπτύξει ψυχική ανθεκτικότητα. Το παιδί ή ο έφηβος μπορεί ή και όχι να βρίσκεται σε ατομική θεραπεία παράλληλα. Μερικές από τις δυσκολίες που φέρνουν οι γονείς σε συνεδρίες συμβουλευτικής μπορεί να είναι:

  • Διαζύγιο, απώλεια,
  • πένθος,
  • προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών/εφήβων,
  • ψυχοκοινωνικές δυσκολίες του παιδιού/εφήβου
  • δυσκολίες σχολικής προσαρμογής,
  • μαθησιακές δυσκολίες, Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ)
  • οργανικά προβλήματα του παιδιού

Η συχνότητα των συνεδριών συναποφασίζεται έπειτα από εξέταση του αιτήματος και διερεύνησης του προβλήματος.

Συχνές ερωτήσεις

  • Οι όροι Γνωσιακή & Συμπεριφορική αποτελούν και τα βασικά συστατικά της συγκεκριμένης θεραπευτικής προσέγγισης.

    Ο όρος Γνωσιακή αναφέρεται στις γνωσίες ή τις σκέψεις μας αλλά και τις πεποιθήσεις, τις εσωτερικές μας αναπαραστάσεις για τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας, για τις προσωπικές μας νοηματοδοτήσεις. Με βάση τη Γνωσιακή αρχή του μοντέλου, οι γνωσίες μας αποτελούν την ενδιάμεση μεταβλητή- αυτό το κάτι που παρεμβάλλεται- ανάμεσα σε αυτά που μας συμβαίνουν, στις εκάστοτε συνθήκες και στο πώς τελικά νιώθουμε. Η θεραπεία στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην αναγνώριση, κατανόηση, εξέταση και τελικά αμφισβήτηση δυσλειτουργικών γνωσιών.

    Παράλληλα, βασικό κομμάτι της θεραπείας είναι παρατήρηση και η τροποποίηση της συμπεριφορά του ατόμου. Η παρατήρηση της μας δίνει χρήσιμες πληροφορίες τόσο για το πώς αντιδρούμε με βάση τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας όσο για τα αποτελέσματά της στο περιβάλλον μας. Η παρέμβαση πολλές φορές εστιάζεται σε συμπεριφορικές αλλαγές, δηλαδή σε πλάνα δράσης. δοκιμή δεξιοτήτων ή συμπεριφορικά πειράματα προκειμένου να εξετάσουμε την εγκυρότητα δυσλειτουργικών γνωσιών καθώς και των νέων γνωσιών που έχουμε κατασκευάσει.

    Η ΓΣΘ είναι μια προσέγγιση που εστιάζει στο εδώ και το τώρα. Αυτό σημαίνει ότι από τις πρώτες συνεδρίες κιόλας θέτουμε τους στόχους της θεραπείας και δουλεύουμε προς αυτούς αξιοποιώντας γνωσιακές και συμπεριφορικές τεχνικές στο παρόν. Προφανώς, το παρελθόν δεν μένει εκτός των θεραπευτικών συνεδριών καθώς μας προσφέρει χρήσιμη γνώση για τις δυσκολίες του θεραπευόμενου στο σήμερα.

    Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ΓΣΘ είναι η συνεργατική σχέση. Θεραπευτής και θεραπευόμενος είναι ισότιμοι-δεν υπάρχει παντογνώστης στη σχέση αυτή. Ο καθένας μοιράζεται τη γνώση του: ο θεραπευτής όσα έχει μάθει στις σπουδές και στην εμπειρία του και ο θεραπευόμενος την ιστορία του και τις σκέψεις του. Εξίσου χρήσιμα, εξίσου απαραίτητα. Το γεγονός αυτό συνεπάγεται ότι ο θεραπευόμενος αναλαμβάνει την ευθύνη της θεραπείας του, συμμετέχει ενεργά σε αυτή (φέρνει τις εβδομαδιαίες ασκήσεις, δίνει ανατροφοδότηση, μοιράζεται προβληματισμούς και σκέψεις για την ίδια τη θεραπεία). Ως συνεργάτες, βοηθούν ο ένας τον άλλο να βρεθεί η λύση. Καταστρώνουν σχέδια δράσης, κάνουν υποθέσεις, δοκιμάζουν άλλους τρόπους σκέψης και δράσης- πάντα προς όφελος του θεραπευόμενου-αυτή η συμφωνία έχει γίνει εξαρχής.

    Δεν υπάρχουν κρυφά χαρτιά- είναι όλα ανοιχτά πάνω στο τραπεζάκι ανάμεσα στις πολυθρόνες: οι τεχνικές που εφαρμόζουμε, οι υποθέσεις που κάνουμε, οι στόχοι που βάζουμε, τα προβλήματα που συναντάμε. Απώτερος σκοπός είναι στη λήξη της θεραπείας ο θεραπευόμενος να είναι ο θεραπευτής του εαυτού του-και θα είναι, θα έχει αποκομίσει όλα τα εφόδια.

  • Η διάρκεια της θεραπευτικής συνεδρίας κυμαίνεται από 45-50 λεπτά και συνηθέστερα ακολουθεί μια συγκεκριμένη ροή. Στην αρχή θεραπευτής και θεραπευόμενος συνδιαμορφώνουν την ατζέντα- τα πράγματα δηλαδή που είναι σημαντικό να συζητηθούν.

  • Συνιστάται οι θεραπευτικές συνεδρίες να γίνονται σε εβδομαδιαία βάση καθώς έτσι ενισχύεται η συστηματικότητα της διαδικασίας- η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για ένα καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η ένταξη της θεραπείας στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα του ατόμου παρέχει μια σταθερότητα που είναι σημαντική για την παγίωση της θεραπευτικής σχέσης και για τη δημιουργία ενός κλίματος εμπιστοσύνης. Κάποιο διάστημα πριν την ολοκλήρωση της θεραπείας οι συνεδρίες μπορεί να κανονίζονται σε πιο αραιά διαστήματα (1 φορά/15ήμερο ή το μήνα).

  • Η απάντηση είναι εξαρτάται. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η φύση και η βαρύτητα του ίδιου του προβλήματος που μπορεί να οδηγεί ένα άτομο στο να ζητήσει βοήθεια. Ένα σαφώς περιγεγραμμένο πρόβλημα, όπως, για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που μπορεί να έχει μια συγκεκριμένη φοβία, πιθανόν, θα χρειαστεί να είναι μικρότερο διάστημα σε θεραπεία ( σε σχέση με κάποιον άλλον που καλείται να αντιμετωπίσει περισσότερο σύνθετες δυσκολίες.

    Άλλοι παράγοντες που έχουν συσχετιστεί με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι το κίνητρο- η επιθυμία για αλλαγή, η ικανότητα ενδοσκόπησης και η δέσμευση του θεραπευόμενου στη θεραπεία. Η ΓΣΘ έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική για εύρος ψυχικών και ψυχιατρικών διαταραχών, για διαπροσωπικές δυσκολίες αλλά και για διαταραχές προσωπικότητας. Έτσι, εφόσον ο θεραπευτής είναι κατάλληλα καταρτισμένος κι επιδεικνύει γνήσιο ενδιαφέρον, και σεβασμός καθώς κι ο θεραπευόμενος διαθέτει κίνητρο για αλλαγή, ενδιαφέρεται και δίνει τη σημασία και το χρόνο που απαιτείται, η έκβαση της θεραπείας δεν μπορεί παρά να είναι η επιθυμητή.

  • Η αλήθεια είναι ότι στη ζωή του ο καθένας μπορεί για πολλούς και διαφορετικούς λόγους να επιλέξει να συνεργαστεί με έναν ψυχολόγο. Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση αυτή. Ένα καλό κριτήριο που θα μπορούσε κάπως να βοηθήσει έναν άνθρωπο που αμφιταλαντεύεται να αποφασίσει, είναι αυτό της υποκειμενικής δυσφορίας. Όλοι νιώθουμε δυσάρεστα συναισθήματα, λυπόμαστε, θυμώνουμε και αγχωνόμαστε. Ωστόσο, ένα άτομο που νιώθει διαρκώς πολύ λυπημένο ή είναι τόσο αγχωμένο που δυσκολεύεται να εμπλακεί σε δραστηριότητες που θα ήθελε ή χρειάζεται να εμπλακεί, βιώνει μια έντονη δυσφορία από αυτό που του συμβαίνει. Συνεπώς, η υποκείμενη δυσφορία, η ένταση και η συχνότητα δυσάρεστων συναισθημάτων ή/και η έκπτωση της λειτουργικότητας του (δεν λειτουργεί σε κάποιους τομείς της ζωής του όπως λειτουργούσε ή θα επιθυμούσε) είναι αξιόλογες ενδείξεις.

    Μερικά από τα προβλήματα που οδηγούν τα άτομα να ζητήσουν βοήθεια είναι:

    • άγχος (ειδικές φοβίες, αγοραφοβία, προσβολές πανικού, κοινωνικό άγχος, άγχος για την υγεία, άγχος στην εργασία)
    • επίμονες ενοχλητικές σκέψεις
    • χαμηλή διάθεση
    • αίσθημα αδιέξοδου
    • διαπροσωπικά προβλήματα
    • χαμηλή αυτοεκτίμηση
    • ελλιπείς κοινωνικές δεξιότητες
    • διαχείριση πένθους ή απώλειας
    • δυσκολία στη διαχείριση του θυμού
    • δυσκολία στη διαχείριση των παρορμήσεων